Wijn & Israël

Wijn


"Toen zij in het dal Eskol gekomen waren, sneden zij daar een rank met één tros druiven af, die zij met hun tweeën aan een draagstok droegen" (Numeri 13:23).

De druiven werden als symbool gekozen van hoe het land van melk en honing stroomde (Vandaag zowel de Carmel wijnkelder als het Israelische Toeristen Bureau gebruikt dit als hun embleem).

Het woord wijn komt [van Latijn vinum (bron van Engelse wijnstok en azijn). Uiteindelijk van een pre-indo-Europeaans woord dat ook de voorvader van het Griekse oinos (bron van oenophile) is].

De wijnbereiding wordt zeer beperkt door de wijnstok zelf, zelfs gezien het noodzakelijke reservoir en de konservatiemiddelen. De wilde wijnstok is tweehuizig (betekenend dat het éénslachtige bloemen op afzonderlijke planten heeft die door insecten bestoven moeten worden). Alleen de vrouwelijke planten produceren het fruit.


Wijnoogst
De wijnoogst is het proces van druiven plukken en het overbrengen van hen naar de wijnmakerij in de juiste tijd waarin de druiven hun optimale rijpheid hebben bereikt. De tijd van de oogst is van essentiele betekenis voor de kwaliteit van de wijn. De juiste tijd van de oogst hangt af van vele factoren, met inbegrip van de hoeveelheden en van suiker en zuurbalans in de druiven, hun 'gezondheidstoestand' en het weer. De oogst begint wanneer de wijnmakers besluiten dat de druiven tot het juiste stadium gerijpt hebben voor een bijzondere soort van wijn.

De wijnoogst duurt ongeveer 80 dagen, van half juli tot begin Oktober. De gewone wijnoogst volgorde in Israël is, van in het begin tot de laatste: Chardonnay, Sauvignon Blanc, Emerald Riesling, Semillon, French Colombard en andere witte soorten. Onder de rode soorten, worden eerst de Merlot en Shiraz geoogst, gevolgd door de Petit Sirah, Cardignan en Cabernet Sauvignon. Het fruit dat in zuidelijke gebieden geoogst wordt gaat gewoonlijk voor fruit dat in de noordelijke gebieden geteeld wordt.


Wijn
De wijn is vergist vruchtensap. Over het algemeen, verwijst de term "wijn" naar vergist druivensap; terwijl de wijn die uit andere vruchten wordt geproduceerd wordt geëtiketteerd met de naam van het specifieke fruit (e.g. abrikozen wijn). Wijn van de druif, evenals het druivensap, zijn onderworpen tot specifieke regels van 'Stam Yaynam', die dicteren opdat de wijn Koosjer wordt beschouwd, dat Joden die volgens de joodse gewoonten leven alle aspecten van zijn productie ononderbroken tot het bottelen behandelen.

In elk geval het inschenken of aanraken van geopende flessen van druif wordt daarna als een ander product behandeld. De wijn van de druif (en het sap) is het enige alcoholisch product dat aan de regels van Stam Yaynam onderworpen is.


Wat is een koosjer wijn
Koosjer is een oud Hebreeuws woord dat "pasvorm" of "passend" betekenend en veel van de voedsel en de drank regels gaan terug naar de Bijbelse dagen. Hoe dan ook moderne regels voor het bereiden van koosjer wijnen maken een koosjer wijn in geen geval inferieur; eenvoudig verklaard:

1. Materiaal dat wordt gebruikt om de wijn te maken, wordt uitsluitend voor de
    productie van koosjer wijnen gebruikt, of moet precies schoongemaakt zijn
    alvorens het voor koosjer wijnproductie gebruikt kan worden.

2. De druiven worden alleen door Joden die volgens de joodse gewoonten leven
    behandeld, vanaf verbrijzeling tot aan serveren.
   (zie hieronder de "mevushal" term)

3. Alleen gegarandeerde koosjer producten (gist, zuivering middelen, enz.), kan in de
    productie van koosjer wijnen worden gebruikt.

Deze factoren en deze alleen, precies toegepast, maken een wijn koosjer. Vele koosjer wijnen worden één stap verder gegeven - de wijn mevushal makend. Een mevushal wijn is één die door iedereen aangeraakt kan worden, zoals een niet Joodse kelner en blijft toch koosjer.


Geschiedenis
Het vroegste bekende bewijsmateriaal van een vergiste wijnachtige drank is van het Chinese dorp Jiahu dat van        ± 6000 BCE wordt gedateerd. De wijn die in kruiken werd gevonden bevatte gierst, rijst, bijenwas (van honing) en meidoorn fruit of wilde druif. Het woord wijn alleen betekent de wijn van de druif. Deze terminologie wordt vaak door de wet bepaald.

In Haji Firuz Tepe (Iran) werden aardewerkkruiken gevonden erop wijzend dat de wijn omstreeks 5500 BC werd geproduceerd. Men verondersteld dat de naam van de druif Shiraz uit de Perzische stad van de zelfde naam voortkomt.

In oud Egypte werd de wijn gebruikt voor het rituele leven. Hoewel de wilde druiven daar nooit gekweekt werden, een bloeiende koninklijke wijnmakende industrie was in de Nijl Delta gevestigd. De industrie was meest waarschijnlijk het resultaat van handel tussen Egypte en Kna'an [het gebied ruwweg overeenkomend met huidig Israël/Palestina, zuidelijk en kust - Syrië en Libanon].

De wijnmakende taferelen op grafmuren, en de offer lijsten die hen begeleidden, omvatten wijn die bij de deltawijngaarden werd geproduceerd. Tegen het eind van het Oude Koninkrijk (2650-2152 BCE) vijf wijnen, allen waarschijnlijk geproduceerd in de Delta, vormen een canonieke reeks van bepalingen, of vast "menu", voor het hiernamaals. Het christendom voegt wijn in zijn riten toe waar het de plaats van het bloed van Jesus inneemt in liturgies van Orthodoxe, Katholieke en Anglicaanse Christenen. De komst van wijn in Europa was het werk van de Grieken die de kunst van druiventeelt en wijnbereiding verspreidden in de oude Griekse en Romeinse tijden. De Gouden Eeuw van wijnmaken duurde tot de val van het Romeinse Rijk, wanneer Islam het gebruik van alcohol verbiedt en de Midden Oosten wijnindustrie begon te vergaan op de wijnstok. Er zouden eeuwen verstrijken voordat wijn maken een terugkeer zag, toen de eerste wijnmakerijen in het gebied door Baron Edmund De Rotschild werden geleid.


Vandaag
Tegenwoordig omvatten de wijngebieden geheel Israël.

De kustgebieden van Samaria en Samson (Dan) zijn traditionele druiven groeiende gebieden van Israël waar de wijnstokken oorspronkelijk waren geplant.


Galilee
Dit gebied (Opper Galilea, Neder Galilea en de Golanhoogten) worden algemeen aanvaard als Israel's fijnste wijn groeiende gebieden wegens hun koeler klimaat en hogere hoogte. Opper Galilea is een bergachtig gebied van diep uitgesneden pieken en steenachtige richels en de gronden zijn zwaar, met grint bedekt maar goed afgevoerd. De Golan is een vulkanisch plateau met basalt, tuf grond. Allebei hebben ze sneeuw in de winter.

Shomron
Dit is Israël's grootste wijn groeiend gebied, dat van de Carmelbergketen en van de Middellandse Zee wind profiteert. De belangrijkste concentratie van wijngaarden zijn de valleien die de wijnmakerijsteden van Zichron Ya'acov en Benyamina omringen. De gronden zijn zwaar, kalkachtig en het klimaat typisch Middellandse Zee.

Samson
De centrale kust vlakte (bekend als Dan) en de golvende heuvels van de Judea Laaglanden vergoeden dit gebied, dat het tweede grootste in Israël is. De grond is kalksteen, de alluviale klei en leem en het gebied hebben een Mediterraan kust klimaat: heet, vochtige zomers en warme, milde winters.

De Heuvels van Judea
Een onder ontwikkeld maar een kwaliteitswijn gebied. De centrale Judea Heuvels, ten westen van Jeruzalem en de zuidelijke Judea Heuvels hebben bewezen wijn groeiende gebieden van de hoogst gebleken kwaliteit te zijn. Het gebied wordt gekenmerkt door warme dag en koele nacht temperatuur. De gronden zijn dun kalkachtig, steenachtig en de hogere bergen krijgen sneeuw in de winter.

Negev
Een populair gebied voor wijnstok groeien in oude tijden, werd onlangs met wijngaarden beplant in hoger gebieden. Deze strekken zich van de zuidelijke Negev heuvels uit, wat woestijn is naar de gedeeltelijke en noordoostelijke Negev heuvels. De gronden zijn zandig tot leemachtig (loess). De temperaturen variëren van zeer heet tijdens de dag, met koelere avonden en koude nachten. De wijngaarden worden vaak gehuld in mist tijdens de ochtenduren.