Zowel De Zaal van het Laatste Avondmaal als het Graf van David zijn in het zelfde gebouw gevestigd.
De Franciscanen kochten het in 1335 en gaven het zijn huidige vorm. In het begin van de 15de eeuw, probeerden Joden om het gebouw te kopen. Dit resulteerde in een geschil tussen de Joden en de Christenen. De Moslims maakten het hun object om de controle over de plaats te krijgen en in 1524 hadden zij succes en verdreven de Franciscannen van de Zionberg.
Het Graf van Koning David:
David werd in zijn stad begraven op de oostelijke heuvel. (Koningen 1 2:10) "Toen ging David te ruste bij zijn vaderen en werd begraven in de stad Davids".
Tijdens de Byzantijnse periode David en Jakobus, [de broer (eventueel neef) van Jezus en eerste bisschop van Jeruzalem] de Joodse en Christelijke stichter van Jeruzalem, waren het brandpunt van een liturgische viering in de Kerk van de Zionberg. Dit bracht de overtuiging dat de twee op de Zionberg werden begraven.Het Graf van David werd hier gevestigd en dat van Jakobus in de Armeense Kathedraal.
Vanaf de afgezonderde binnenplaats van het 14de eeuwse Franciscaanse klooster, gaan wij een ruimte in op de benedenverdieping van het gebouw, die nu als een synagoge dient. De rechtse deuropening geeft ingang aan een gebedruimte (sinds enkele maanden is de plaats verdeeld, zodat vrouwen deze ruimte niet meer binnen mogen!).
In de zuidelijke muur is een mihrab die met aardewerken tegels is bedekt, gebouwd in de Mameluke periode (tegenwoordig achter een boekenkast verstopt). In de volgende ruimte is een cenotaaf, die de plek van het graf van Koning David aanwijst. De grafsteen is bedekt met een fluwelen doek (en die weer met doorzichtig plastic), en daar over Torah kronen uit synagogen van Joodse gemeenschappen die in de Holocaust vernietigd zijn. Op de grafsteen is een inscriptie uit de Kruisvaardersperiode. Onder de huidige vloer van het Graf van David zijn Kruisvaarders, Byzantijns, en Romeinse vloeren, zo de grondvesten gaan terug naar de tweede eeuw CE. Onder de tombe is de ingang naar een grot die door E.Pierotti in 1859 werd ontdekt.
Cenacle (Zaal van het laatste avondmaal):
Hiëronymus in zijn Latijnse vertaling van het Nieuwe Testament, als Vulgate bekend (vertaald 382-405), veranderde deze twee Griekse woorden door het afzonderlijke Latijnse woord cenaculum, wat eetkamer betekent (die zich gewoonlijk op een tweede verdieping bevind). Soms veranderen vertalers coenaculum als cenacle. Het zij terecht of verkeerd, sindsdien is de Christelijke traditie dat deze twee plaatsen dezelfde zijn. Zo volgens traditie is dit de plaats, waar Jesus en zijn discipelen het Passover feest hielden - het Laatste Avondmaal, alvorens hij gevangen werd om te berecht te worden (Matthew 26:17-29).
Het was hier dat volgens traditie, Jezus na de verrijzenis verscheen, en het wonder van Pinksteren plaats vond, toen de Heilige Geest op de discipelen neer daalde en maakte dat zij in vele talen spraken. (Handelingen 2:1-4).
De architecturale stijl van de "bovenzaal" is Cyprisch Gotisch. Op de kolom rechts van de ingang is een Kruisvaarderswapen getekend, de naam dragend van de Duitse stad Regensburg. De pilaren aan de ingang van de bovenzaal zijn ouder dan het Kruisvaarders gebouw. Boven de overloop aan de bovenkant van de trap zijn marmeren kolommen, ondersteunend een klein koepelvormig gebouw. Één van de kolommen heeft een kapitaal met twee pelikanen (kuikens) plukkend uit de borst van een derde pelikaan, een Christelijk motief wat het zoenoffer vertegenwoordigd. Dit koepelvormige gebouw en de mihrab zijn Mameluke.
