Yotvata is de moderne naam van een oase met zout moerassen die zich in de zuidelijke Arava vallei (Rift vallei, een onderdeel van een grote scheur in de aardkost) bevinden, ongeveer 40 kilometer ten noorden van Eilat en Aqaba aan de Rode Zee. De naam Yotvata is gebaseerd op de mogelijke identificatie van de oase met het Bijbelse "Jotbata, een streek rijk aan beken" (Deut. 10:7), één van de legerplaatsen van de Israëlieten tijdens hun woestijntocht. De waterbronnen en de ligging maakten van Yotvata een middelpunt van nederzetting tijdens verschillende periodes; met een aantal oude plaatsen die rondom de oase werden gevestigd.
De kibboets werd eind 1957 opgericht door een groep jonge mensen in de leeftijd van 20, "gareen" (hebreeuws voor kern) leden van een "Nahal" eenheid van de Verenigde Kibboets Beweging. Tot aan de stichting van Yotvata als een permanente nederzetting was het een "Nahal" nederzetting, die "Ain Radyan" genoemd werd. In 1960 werden de eerste kinderen in de kibboets geboren.
Vanaf de periode van de Nahal nederzetting, vóór de permanente nederzetting, waren er landbouwexperimenten om de onbekende plaatselijke omstandigheden te bestuderen - het land, het water en het klimaat. Er werd geprobeer om verschillende soorten fruitbomen te kweken en diverse types van groenten. In de eerst paar jaren werden er citrusbomen, guave, granaatappels geplant en natuurlijk een wijngaard die in de jaren 70 werd omgewoeld. De dadelboomgaard die tegen het eind van dit jaar 40 hectaren zal bestrijken was de eerste boomgaard in de Zuidelijke Arava. Hieraan werd in de jaren 80 een mangoaanplanting toegevoegd die nu 20 hectaren omvat. Vandaag de dag worden er uien, zoete aardappelen, aardappels, mais en gras evenals veevoeder verbouwd.
De grootste productietak in Yotvata is de zuivelfabriek. De basis voor de oprichting hiervan waren de koeiestallen die ontwikkeld werden ondanks de waarschuwingen van de deskundigen, dat het onmogelijk zou zijn om in het Aravaklimaat een zuivelindustrie te cultiveren. Ondanks dat behoren de koeiestallen van Yotvata tot de belangrijkste van het land. De zuivelfabriek werd in 1964 opgericht door een kibboetslid, Uri Horazo, die in 1966 op tragische wijze in een verkeersongeval de dood vond.
In 1998 werd de zuivelfabriek verenigd met de Strauss zuivelfabriek die gelijke deelgenootschap geeft aan Strauss en Yotvata. Deze verandering heeft er voor gezorgd dat de zuivelfabriek een grote vooruitgang heeft geboekt in het jaar 2000. Yotvata zuivelfabriek heeft met Strauss en Danone informatiehulpbronnen op nationaal en internationaal niveau opengesteld. Melk, hun voornaamste grondstof, wordt nog altijd door hun eigen zuivelkudde en kibboetsim in de omgeving geleverd, onderhevig aan strenge controles op versheid en kwaliteit.
De zuivelproducten van Yotvata bevatten nu: melk, op smaak gebrachte melkdranken, yoghurts en puddingen allen met de nieuwste en meest geavanceerde technologieën geproduceerd en volgens de normen van ISO 9002 in overeenstemming met voortdurende eisen aan goede kwaliteitsproducten.
Yotvata is de oudste kibbutz in de zuidelijke Arava. Tijdens de jaren 60 en de jaren 70 werden andere kibboetsim opgericht; Eilot 1962, Grofit 1966, Ketura 1973 en Samar 1976. Later kwamen Yahel, Elifaz en Lotan. In de jaren 80 Neve Harif in de Shizafon vallei, en in de jaren 90, Neot Smadar. Elk van deze nederzettingen is een partner in het gebiedsbestuur van Hevel Eilot. Het bestuur verleent de noodzakelijke basisdiensten ondanks de afstand tot het centrum van het land - 320 kilometer van Tel Aviv en 200 van Beersheba. Deze diensten omvatten; onderwijs, openbaar vervoer, vuilnis ophaal, onderzoek, ontwikkeling en culturele gebeurtenissen. Het landbouw proefstation, waar sommige leden van Yotvata werken, helpt Yotvata. Het station werd in de jaren 60 verder ontwikkeld en is nog steeds betrokken bij de landbouwontwikkeling in het gebied.
