Theodor Herzl (1860-1904)

Theodor Herzl was een Joodse Oostenrijkse journalist, die de stichter van het moderne politieke Zionism werd. Zijn Hebreeuwse namen waren Benjamin Ze'ev.

Herzl en was geboren in Boedapest, Hongarije, in 1860. Zijn ouders, hoewel Joods, hadden geen godsdienstig opvatting en jonge Herzl werd opgeleid in de geest van de Duits-Joodse "Verlichting" van de tijd (Joodse stroming beïnvloed door de Europese intellectuelen, beweging die voor niet-religieus onderwijs onder de joden in Europa waren).

Hij ging naar een Joodse lagere school, daarna naar een plaatselijke middelbare school, en tenslotte naar een evangelische middelbare school. De familie verhuisde, na de dood van zijn zuster, in 1878 naar Wenen. Hij studeerde rechten aan de Universiteit van Wenen en ontving in 1884 een doctoraatstitel in rechten. Herzl werkte verscheidene jaren in Duitsland en begon tezelfdertijd filosofische verhalen en toneelstukken te produceren.

Tijdens deze periode, trouwde hij en had drie kinderen. Dit was geen gelukkige periode in zijn leven, zoekend naar betekenis en sociale verbetering; verliet hij de rechten en werd de correspondent in Parijs voor de Vrije Pers van Wenen, een liberale krant. Herzl was in Parijs om de groei van het anti-Semitisme te getuigen, die voort vloeide uit de krijgsraad van Alfred Dreyfus, een Joodse legerambtenaar, die in Januari 1895 zijn rang in een vernederende openbare ceremonie werd ontnomen, toen een menigte schreeuwde "Dood aan de Joden". In Juni 1895, schreef hij in zijn agenda: "In Parijs, zoals ik verondersteld heb, bereikte ik een vrijer standpunt inzake van anti-Semitisme, welke ik nu historisch begon te begrijpen en te vergeven. Vooral, erkende ik leegte en nutteloosheid in poging om tegen anti-Semitisme te vechten".

Na rekening houdend met een aantal mogelijkheden, was Herzl overtuigd dat de berging van de Joden massale uittocht was van hun huidige omgeving naar een nieuwe vestiging op een eigen grondgebied. Herzl begon nu met een nieuw tijdperk in zijn leven - het overtuigen en het organiseren van wat zich ontwikkelde als de Zionistische Wereld Organisatie. Herzl, die volledig afgesloten was van zijn Joodse wortels en broers, was van mening dat welk grondgebied dan ook voldoende zou zijn. Hij wende zijn indrukwekkende schrijf bekwaamheid aan om de rijke en invloedrijke Joden te overtuigen zijn ideeën te steunen.

Hoewel Herzl, nooit leefde om zijn dromen verwerkelijkt te zien, zijn organisatorische vaardigheden ontwikkelde bestaande Zionistische organisaties van kleine ineffectieve groepen tot aan een oprecht wereldwijd gesteunde organisatie.

Hij publiceerde een pamflet, de Joodse Staat, in 1896. Hoewel anderen oplossingen van anti-Semitism hadden voorgesteld, was Herzl de eerste om directe politieke actie te vereisen. De Joodse reactie voor zijn plan was gemengd. Vele Joden verwierpen het als te extreem, hoewel er waren die met enthousiasme reageerden en hem vroegen om aan het hoofd te staan van wat de Zionistische beweging worden. Hij slaagde in het bijeenroepen van het eerste Zionistische Congres in Bazel, Zwitserland, 29-31 Augustus, 1897.

In zijn agenda schreef Herzl,
"Waren ik om het Congres van Bazel in een woord samen te vatten - tegen welke verklaring in het openbaar ik me zal beschermen - het zou dit zijn: In Bazel richtte ik de Joodse Staat op”.

Het congres keurde het Programma van Bazel goed en vestigde de Zionistische Wereld Organisatie om te helpen de economische stichting voor de voorgestelde Joods staat te creëren. Herzl werd als voorzitter van de organisatie gekozen en bezette de zetel als voorzitter de eerste zes Zionistische congressen. Hij bracht veel van zijn tijd in zijn resterende jaren door ontmoetingen met Joods als niet Joodse wereldleiders, zowel proberend financiële en politieke steun voor zijn droom van een Joodse staat aan te werven. Hij stierf in 1904 vóór zijn droom kon werkelijkheid worden.

Na zijn dood, steeg zijn reputatie tot dat van een legende. Hij wordt gecrediteerd voor zijnd de vader van de moderne Joodse staat. Jammer genoeg, zoals het met vele grote persoonlijkheden is, een vader voor zijn familie zijnd, was niet succesvol. Van zijn drie kinderen, werd zijn oudste dochter een drugverslaafde en van omslachtig karakter, dat in ongelukkige omstandigheden sterft. Zijn enige zoon bekeert tot het Christendom en vervolgens zelfmoord gepleegd. Zijn jongste dochter bracht vele jaren door in ziekenhuizen en werd door de Nazis opgepakt naar een vernietigingskamp. Hoewel Herzl veranderde in Zionistische wereld, kon hij geen van zijn eigen familieleden beïnvloeden om zijn leiding te volgen. Jammer genoeg hebben wij gezien dat Judaism twee duizend jaar kon bestaan zonder Zionism, maar Zionism kon niet één generatie bestaan zonder Judaism.

Herzl voorzag een Joodse staat die van de meeste aspecten van Joodse cultuur verstoken was. Hij voorzag niet dat de Joodse inwoners van de staat godsdienstig zouden zijn, of zelfs Hebreeuws sprekend. Voorstanders van een Joodse culturele wedergeboorte, zoals Ahad Ha'am stonden kritisch tegenover Altneuland.

Herzl voorzag geen conflict tussen Joden en Arabieren. Eén Arabisch karakter in Altneuland, Bey Reshid, is zijn Joodse buren zeer dankbaar voor het verbeteren van de economische voorwaarde van Palestina en ziet geen oorzaak voor conflict.

De naam van Tel Aviv is de titel, die aan de Hebreeuwse vertaling van Altneuland wordt gegeven, door de vertaler, Nahum Sokolov. Deze naam, uit Ezekiel 3:15, betekent Tel - een oude aardhoop gevormd wanneer een stad op zijn eigen puin voor duizenden jaren is gebouwd - Aviv (het seizoen) de lente. De naam werd later toegepast op de nieuwe stad die buiten Jaffa werd gebouwd, wat de tweede-grootste stad in Israel is geworden. Dichtbij is Herzlya, genaamd ter ere van Herzl.

In 1949 werden zijn overblijfselen overgebracht naar een berg in westelijk Jeruzalem, dat de Herzl berg werd en vandaag een belangrijke militaire begraafplaats is.