De Negev en de Arava Vallei

"Negev" in het Hebreeuws betekend zuiden. De Negev woestijn van Israël, waar Abraham, Isaac en Jacob hun kudden hoedden, bestaat uit 66%, boven de 13000km², van Israël. De Negev beslaat het grotere deel van het officiële Zuidelijke District van Israël. Driehoekig in vorm, met het vakantieoord Eilat aan zijn zuidelijke punt en Beer Sheva als zijn noordelijke basis; de westelijke grens raakt de woestijn van het Sinai schiereiland, en de oostelijke grens is de Arava Wadi.

Na een bezoek aan Palestina in 1867, beschreef Mark Twain de Negev Woestijn in zijn boek "Innocents in het buitenland" als een "verlatenheid die zelfs de verbeelding niet kan opluisteren met de pracht van leven en actie".

Vijf verschillende ecologische gebieden vallen binnen het gebied van de Negev:

-De Noordelijke Negev, met jaarlijks 30cm regen, wordt genoemd de"Mediterrane Streek", met vrij vruchtbare gronden.

-De Westelijke Negev wordt gekenmerkt door 25cm regen per jaar, met licht en gedeeltelijk zandige gronden. De zandduinen kunnen een hoogte van 8.5m bereiken.

-De Centrale Negev, met de stad Beer Sheva in zijn midden, heeft jaarlijks een neerslag van 20cm en wordt gekenmerkt door ondoordringbare gronden, die een minimum penetratie van water toestaat met grotere gronderosie en water stromen.

-Het hoge plateaugebied van Ramat Hanegev bevindt zich 365 - 550 meter boven zeenspiegel met extreme temperaturen in de zomer en in de winter. Het gebied heeft slechts 10cm regen per jaar, met ondergeschikt en gedeeltelijk zoute gronden.

-De Arava Vallei langs de Jordaanse grens rekt 180km van Eilat in het zuiden totaan het uiteinde van het Dode Zee in het noorden. Gekarakteriseerd als zeer dor met nauwelijks 5cm regen per jaar, de Arava heeft inferieure gronden waar weinig kan groeien zonder irrigatie en speciale grond additieven.


Ten gevolge van deze slechte voorwaarden, was de Negev grotendeels onontwikkeld en dun bevolkt tijdens de eerst vijf decennia van de staat Israël. Ondanks dit is Israel erin geslaagd een wereldleider in het bestrijden van de woestijn te worden en is erin geslaagd om ontvolking van vruchtbaar land te verhinderen. Door verantwoordelijk waterbeleid en beveiliging van de grond programma's, zijn Israëlische technieken modellen geworden in duurzaam land beheer, met wereldwijde implicaties.

Het was Ben Gurion die zei: "Het is in Negev dat de creativiteit en de pionier energie van Israël getest zal worden". Hij maakte het zijn thuis toen hij ging wonen in kibbutz SdeBoker. Vandaag, is de hut waar hij woonde een museum.

Eeuwenlang, is de Negev het "huis" van de Bedouinen geweest; zij hebben meer en meer hun nomadische levensstijl opgegeven en velen hebben permanente huizen betrokken. De Bedouinen stammen in de Negev en de Sinai vinden allen hun oorsprong terug in het Arabische Schiereiland, ergens tussen de 14de en 17de eeuw. Volgens het zeggen van Bedouinen tradities en historisch bewijsmateriaal, kwamen deze stamvoorvaderen naar de Negev om drie belangrijke redenen. Sommigen, zoals Masa'id, Suwarka, Tyaha en Ugbi, kwamen op zoek naar betere weilanden voor hun kuddes. Anderen zoals deTarabin, Muwaytat en Ahaywat kwamen op zoek naar de economische winst, vervoer en beschermen van Mekka Moslimspelgrims tussen Suez en Aqaba. Velen, zoals de stammen Ayada, Dhullam en Muzayna kwamen vluchtend uit bloed-wraak, vaak als a kleine clan, of zelfs als individuen. Bedouinen steden in de Negev omvatten Rahat en Tel. Sheva.

De Negev heeft een paar interesserende culturele en geologische aantrekkelijkheden, waaronder de drie Machteshim die uniek in het gebied zijn. Een Machtesh is een Hebreeuws woord dat werkelijk geen vertaling heeft. Machteshim worden gevormd als het water in een gleuf van een grote berg sijpelt, die van de binnenkant erodeert, en een groot meer creërt. Als het waterniveau verhoogt, vermeerdert de erosie, tot de bovenkant van de berg binnenwaarts instort, een groot meer creërend met veel puin bij de bodem. Het erosieproces gaat verder, tot een hiaat erodeert in één van de muren. Wanneer dit gebeurt, stroomt het water eruit en iets werkelijk groots achterlatend, dat een beetje lijkt op een krater, maar veel steilere muren heeft en (afhankelijk van de grootte van de berg) vaak veel en veel groter is. Machteshim zijn spectaculair indrukwekkend natuurlijke voorvallen. Er zijn drie Machteshim in Israël: HaMachtesh HaGadol (grote machtesh), HaMachtesh HaKatan (kleine machtesh) en de grootste Machtesh wordt Machtesh Ramon genoemd, de stad die ernaast is gebouwd, wordt Mitzpe Ramon genoemd.

In de Oostelijke Negev zijn twee van de grotere steden in het gebied. De eerste is Arad, een ontwikkelingsstad die als geschikte stopover voor bezoekers aan het Dode Zee en Masada dient. De stad is ook populair wegens zijn schone, droge lucht, die het tot een toevluchtsoord voor mensen die aan astma en allergieën lijden, maakt. Dichtbij is Tel. Arad, een terrein, waar eens een bijbelse stad was, één van de vroegste bekende stedelijke nederzettingen.

Verder naar het zuiden, op de weg naar Eilat ligt Dimona, een stad die in de jaren '50 werd gevestigd om Joodse immigranten te helpen absorberen. Oorspronkelijk beschouwd als te afgelegen en zijn klimaat te onplezierig voor een groots opgezette nederzetting, is de stad gegroeid tot een bloeiende gemeenschap van meer dan 20.000. Het is het best bekend, misschien, als de plaats waar het kernonderzoeksprogramma van Israel en verondersteld de plaats te zijn waar de kern wapens zijn ontwikkeld. Het is ook bekend als het huis van de Zwarte Hebreeërs, een sekte die oorspronkelijk uit Chicago kwam en zich in Dimona zetelde.

Even voorbij Dimona ligt Mamshit, één van de beste bewaarde steden van de Nabateers. Het werd gebouwd in de eerste eeuw, waarschijnlijk de laatste van de vijf steden die de Nabateers bouwden langs de wegen van hun hoofdstad in Petra naar de kust. Voor vele jaren, vóór 200 BCE, waren de Nabateers langzaam van hun geboorteland in Arabië naar de Negev geëmigreerd. En zo is het dat Nabateers zoals de Arabische stammen vóór hen en na hen, langzaam begonnen de Arabische woestijn te verlaten, om naar de Sinai en de Negev te verhuizen.

Diodorus vertelt ons dat terug tot 250 V.CHR., Nabateese dorpen langs de kusten van het Rode Zee ontstonden, en bij belangrijke oases in de woestijn. Deze kleine nederzettingen groeiden uiteindelijk uit tot belangrijke handelssteden, die langs de oude handelsroutes waren gevestigd, die de wildernis doorkruiste. Als de Nabateers van nomaden veranderen in beschavingsbouwers, pasten zij hun vaardigheden aan in water inzameling, zodat zij hun caravanposten van water konden voorzien. Deze water systemen ontwikkelden zich aangezien de caravanposten groeiden in grootte, en uiteindelijk werden het kleine steden met eigen rechten.

Mamshit werd door de Romeinen in 106 C.E.geannexeerd en de stad werd vernoemd naar Memphis. De stad groeide gedurende verscheidene eeuwen tot hij na de Moslim verovering in 636 wordt verlaten. Tijdens de Byzantijnse periode, waren er drie kerken geconstrueerd en de overblijfselen van enkele mozaïeken zijn nog zichtbaar zoals delen van de Romeinse stadsmuren. In één ruimte vonden de archeologen een bronzenkruik gevuld met 10.000 zilveren muntstukken die uit de eerste en tweede eeuw dateren. Andere Nabatese nederzettingen zijn Avdat en Shivta.

De Arava Vallei vormt een deel van de grens tussen Israël in het westen en Jordanië in het oosten. De oudste kibbutz in de Arava is Kibbutz Yotvata, die in 1957 wordt opgericht. Yotvata werd genoemd naar een oude stad in de Arava die eens in de Bijbel wordt vermeld. Kibbutz Lotan, die één van de nieuwste kibbutzim van Israël is, heeft een vogelobservatie centrum. In oude tijden was het gebied Arava meer bewoond dan het vandaag is. In Bijbelse tijden was het gebied een centrum van koperproductie; Koning Solomon had hier blijkbaar mijnen (Timna Nationaal Park).