Minderheden in Israël: Bedouinen

Bedouin, afgeleid uit het Arabische "badawi", is een algemene naam voor een woestijn-bewoner, een term die over het algemeen op Arabische nomadische groepen wordt toegepast, die door het grootste deel van de woestijn zone gevonden worden, uitstrekkend van de Sahara aan de Atlantische kust via de Westelijke woestijn, Sinai, en de Negev naar de oostelijke kust van de Arabische Woestijn.

Zij zijn vanouds een nomadisch volk, hoewel veel van hen een vaste woonplaats hebben en fellaheen zijn geworden (land arbeiders). De grootste Bedouinen plaats in Israël is Rahat. De Israëlische overheid moedigt Bedouinen aan om permanent inwoners van steden te worden. Een groot gedeelte van Bedouinen vrijwilligers meldt zich voor het Israëlische leger aan, hoewel zij over het algemeen niet verplicht zijn.

De Bedouinen Arabische Gemeenschap in de Negev, welke over de 100.000 mensen telt, ongeveer 25% van de bevolking van dit gebied, is in het midden van een radicale sociale en economische overgang. Terwijl vele Bedouinen zich met relatief gemak aan een moderne levensstijl hebben aangepast, worden vele anderen vast gehouden tussen de vertrouwdheid van oude tradities en de soms afschrikwekkende verleiding van het nieuwe.

Vanouds waren Bedouinen georganiseerd in nomadische of semi-nomadische stammen, die in hun onderhoud voorzagen door het fokken van schapen, geiten, en kamelen en zich bezig hielden met seizoengebonden landbouw. Na de opbouw van de Staat Israël in 1948, werd de mobiliteit van de Bedouinen zeer beperkt, wat de traditionele levenswijze en de economische bezigheden niet meer haalbaar maakte voor de overgrote meerderheid van de gemeenschap. In eind 1960 en begin 1970, begon de overheid met de verwezenlijking van plannen om hen in zeven stads-stijl steden in de noordelijke Negev te vestigen. Ongeveer 50% van de Bedouinen wonen in deze steden. De resterende 50% die de voorkeur geven om op het land te wonen, de landbouw-gebaseerde woonplaatsen hebben zich tegen overheids pogingen om hen opnieuw te vestigen verzet.

Dus, binnen de laatste vijf decennia heeft de Bedouinen gemeenschap in de Negev een radicaal proces verandering, modernisering, en urbanisatie ondergaan. De overgang is duur geweest, in termen van sociale en economische ontwikkeling, en tekenen van nood zijn zichtbaar. Er zijn toenames in de gevallen van werkloosheid, misdaad en drugs gebruik. De onderwijs verschillen die in de basisschool begint, bereikt zijn hoogtepunt op universitair niveau. Voor de Negev Bedouinen, zijn er per 1000 twee mensen met universitaire diploma's, terwijl het nationale gemiddelde 80 per 1000 is.

De problemen groeien; de kinderen zijn meer dan 65% van de bevolking, wat met 4.8% per jaar stijgt - één van de hoogste groeipercentages in de wereld. De resultaten van een recent onderzoek onder Bedouinen teenagers wijzen op een sterk gevoel van vervreemding en vijandigheid naar de staat Israël. De spanningen zouden kunnen leiden naar een instorting van vertrouwen en naar lange jaren van onrust.


Tradities
Er zijn veel studies over het leven van de Bedouinen en hun geschiedenis en gebruiken zijn uitgebreid. Hieronder een paar voorbeelden van Bedouinen tradities:

Rechtspraak:
Als twee mensen of twee groepen een conflict hebben, kunnen zij naar een Bedouinen Rechter gaan die de misdadiger zeker kan veroordelen.

Kamelen races:
In de gebieden waar veel Bedouinen stammen zijn wordt maandelijks of jaarlijks een kamelenrace georganiseerd. De eigenaar van de kameel die de race wint wordt onder de mensen van zijn omgeving, als een zeer belangrijk persoon erkend.

Huwelijk:
Een huwelijk wordt georganiseerd nadat de bruidegom om de hand van een mooie bruid heeft gevraagd. Zij wordt op een kameel vervoerd beschermd door een speciaal huisje dat op de rug van de kameel wordt gebouwd. De traditionele Mansaf ( Bedouinen maaltijd) wordt aangeboden om het huwelijk te vieren.

Voetsporen volgen:
De Bedouin kan voetsporen volgen en vast stellen wanneer iemand daar voorbij is gegaan en of het de voetafdrukken van een man of een vrouw zijn en zelfs of de vrouw zwanger is.

Mode:
De vrouwen kunnen een zwart kledingstuk dragen dat op de borst wordt verfraaid met borduurwerk terwijl het hoofd en het gezicht beschermd zijn met een speciale omslagdoek, Bourque genoemd. De Bedouinen vrouwen zijn er zeer trots op om dure juwelen te dragen vooral de Ottomaanse halsband. Mannen dragen gewoonlijk lange kledingstukken, meestal wit met zwarte hoofddoek (in Jordanie wit met rood) en een zwarte hoofdband een Kaffia genoemd.

Bedouinen Gastvrijheid (Koffie):
De Bedouin staat bekend om zijn gastvrijheid, zodat wanneer er een gast komt er drie uitdrukkingen zijn voor het inschenken van koffie:

• El-Heif - De eerste kop koffie wordt door de Bedouin geschonken
  en geproefd om de gast een gevoel van veiligheid te geven.
• El-Keif - De tweede kop koffie wordt voor de gast zelf ingeschonken
  en gedronken.
• El-Dheif (kop van de gast) - De derde kop koffie is als teken van
  gastvrijheid.

De Oogstmethode:
De Bedouinen gemeenschap is een landbouwgemeenschap, daarom is er wat "samenwerking" wordt genoemd in de oogsttijd, wanneer alle verwanten en vrienden zich verzamelen om samen de oogst binnen te halen.

Voedsel:
De Bedouinen zijn zeer bekwaam in het maken van speciaal voedsel voor zich en hun gasten. Mensaf de meest bekende maaltijd, bestaat uit rijst bedekt met vlees (rund of lam) wat in yogurt is gekookt. De pitten van de pijnboom zijn daar smaakvol aan toegevoegd.

Het voeden van het Paard van de Gast:
Eén van de mooie gewoonten van de Bedouinen is dat wanneer een gast te paard komt, de Bedouin toestemming vraagt om het paard te voeren.

Richtingen:
De Bedouinen zijn zeer bekwaam in het gebruiken van sterren en planeten bij nacht en en weten uit voetsporen precies te bepalen welke richting ze gaan.

De Rouwtijd Maaltijd:
Wanneer er iemand sterft nodigt zijn familie alle verwanten en vrienden uit voor een maaltijd die gewoonlijk "Mensaf" is.

De Zegel van de sjeik:
De Sjeik is de leider van de stam. In plaats van een overeenkomst te ondertekenen gebruikt hij een zegel waarop zijn naam is geschreven om zijn goedkeuring te geven.

Kind Aqiqa (Mourouq):
Deze Arabische uitdrukking betekent dat wanneer er een kind geboren is, er een lam of geit geofferd wordt. Daarna wordt het vlees aan buren en arme mensen in de buurt gegeven.

Wraak:
De Bedouin verdedigt de waardigheid van zijn familie en stam door wraak te nemen (dodend) op de beledigende partij.

Liefde:
De Bedouin houdt van liefdesverhalen en ze moeten allemaal een "happy end" hebben.

Ramadan:
Ramadan is de heilige maand van vasten voor Moslims. Ondanks het vasten genieten de Bedouinen er zeer van want het avondmaal delen ze met verwanten en het wordt gevolgd wordt door vele extra toetjes.